Ervaring
De trapeziectomie van dhr. Larivière

De trapeziectomie van dhr. Larivière

"Wat niemand had verwacht, gebeurde: ik ben weer 100% aan het werk als verhuizer."

Het bleek erfelijk te zijn

Dhr. Larivière (40): “Tijdens mijn baan als verhuizer heb ik een keer een bureau niet goed vastgepakt waardoor mijn duim ver naar achteren is gebogen. Dat was pijnlijk. Ik heb wel vaker last van mijn gewrichten, dus ik dacht: het gaat wel over. Maar toen ik na drie maanden nog steeds klachten had, ben ik toch naar de huisarts gegaan. Hij verwees me door naar een handchirurg en die stelde de diagnose: artrose. De slijtage zat aan beide kanten, maar door dat ongelukje had ik er links meer last van. Het bleek erfelijk te zijn, mijn vader heeft het ook. De handchirurg was duidelijk en zei: ga maar een andere baan zoeken. Dit wordt alleen maar erger. Over een operatie werd niet gesproken.

Op advies van een collega van mijn moeder ben ik naar Xpert Clinics Hand- en polszorg gegaan. De arts die ik daar sprak, vertelde dat het mogelijk was om geopereerd te worden. Maar daardoor zou ik kracht en coördinatie verliezen. Hij raadde eerst fysiotherapie en ergotherapie aan. Dat hielp niet echt. Voor mijn werk als verhuizer en handyman heb ik veel kracht nodig in mijn polsen. Ik kon af en toe wel door de grond zakken van de pijn. Maar mijn werk is té leuk, dat wilde ik niet opgeven.

Drs. De Haas heeft eerst mijn linkerhand gedaan en dat ging verschrikkelijk goed

Ik ben toen teruggegaan naar Xpert Clinics Hand- en polszorg en kwam bij drs. De Haas terecht. Ook zij adviseerde om de ingreep zo lang mogelijk uit te stellen. Omdat ik kracht en coördinatie zou verliezen, zag ook zij het niet gebeuren dat ik weer in de verhuizing zou kunnen werken. Oké, dacht ik. Als ik niks doe raak ik sowieso mijn baan kwijt. En heb ik straks een nieuwe baan, dan raak ik die met duimbasisartrose ook weer kwijt. Ik heb er goed over nagedacht en besloot het risico te nemen: ik wilde toch die operatie.

Drs. De Haas heeft eerst mijn linkerhand gedaan en dat ging verschrikkelijk goed. Ze heeft alleen het trapeziumbotje weggehaald maar geen nieuwe ophanging gemaakt. Dat bleek een goede keuze: al na vier maanden kon ik weer meedraaien met mijn collega’s. Toen heb ik ook mijn rechterhand laten opereren en al na drie maanden heb ik me beter gemeld.

Maar het allermooiste is dat ik mijn baan nog heb

Inmiddels ben ik al weer twee maanden volledig aan het werk – en dat had niemand van tevoren verwacht. Na de operatie zei mijn werkgever nog: ‘Artrose? Dat wordt nooit meer wat.’ Ik was al gestart met een re-integratietraject en had een jobcoach. Maar ik vind mijn eigen baan toch het allerleukst. Natuurlijk heb ik zelf ook wel angst gehad dat het niet goed zou komen. Na de operatie bleef de pijn lang hangen. Maar ik merk nog steeds verbetering. Ik kan weer goed knijpen en de pijn neemt duidelijk af. Uit de krachtmeting blijkt dat ik uiteindelijk sterker ben geworden door alle oefeningen. Ik ben ook veel meer linkshandig geworden, ik pak nu net zo makkelijk een schroevendraaier met links als met rechts. Dat is wel een voordeel als handyman.

De artrose kan niet meer terugkomen, want het aangetaste botje is weg. Voor de rest van mijn hand verwacht de dokter de komende vijftien jaar geen artrose. In principe kan ik dus weer doen wat ik heb gedaan. Ik was enorm opgelucht om dat te horen.

Ik ben heel tevreden; niet alleen over het resultaat maar ook over de kliniek, de mensen, alles. Drs. De Haas heeft me echt super geholpen en met me meegedacht. En handtherapeut Rik is een geweldige vent. Hij is heel direct en heeft me ook afgeremd toen ik te snel wilde. Dat vond ik fijn. Maar het allermooiste is dat ik mijn baan nog heb. Ik heb fantastisch afwisselend werk en dat is verschrikkelijk prettig.”

Maak een afspraak
Bel 088 778 52 03Stel een vraag