"Dr. Zöphel kwam met een ander voorstel: het versleten gewrichtje vervangen."
Mevr. Letteboer: “Vijf jaar geleden ben ik voor het eerst bij Xpert Clinics geweest. Ik had toen artrose aan mijn linkerduim. De huisarts kon er weinig mee maar wist wel een goed adres van een speciale handkliniek. Of ik daarheen wilde? Natuurlijk. Zodoende ben ik bij Xpert Clincs in Enschede beland. Ik heb daar diverse weken therapie gehad maar had er weinig baat bij. Ik ben er toen mee gestopt en dacht: laat maar zitten, met artrose moet je gewoon leren leven.
Tot mijn rechterhand op begon te spelen. Ik ben rechtshandig maar kon er niet meer op steunen. Als ik mijn kleinkinderen op wilde tillen verging ik van de pijn. Het heeft lang geduurd voor ik het precieze punt kon aanwijzen waar het pijn deed, het straalde uit naar mijn hele hand. Ik ben toen opnieuw naar de huisarts gegaan. Die heeft me drie keer een spuit gegeven, maar stuurde me daarna door naar het ziekenhuis. Daar zijn toen röntgenfoto’s gemaakt. Ik bleek artrose aan mijn middelvinger te hebben. Het kraakbeen was bijna helemaal weg aan de basis. Ik kreeg twee keuzes: niets doen of de vinger vastzetten. Dan ben je van de pijn af, maar het is wel een handicap.
Ik ben toen opnieuw naar Xpert Clinics gegaan en kwam bij dr. Oliver Zöphel in Enschede terecht. Hij heeft opnieuw een foto laten maken en constateerde inderdaad artrose. Maar hij kwam met een ander voorstel: hij wilde er een nieuw gewrichtje inzetten (MCP 3 prothese). Hij heeft precies uitgelegd hoe hij dat ging doen. De aandacht die je krijgt en hoe men met mij als patiënt omging, dat was heel fijn. Alles werd heel goed uitgelegd, ze lieten me zien hoe de hand in elkaar zit en waarom ik na de operatie oefeningen moest doen. De ingreep zou eigenlijk met een blokverdoving en een roesje gedaan worden, maar ik was heel zenuwachtig en dat werd steeds erger. Ik vroeg: kunnen jullie me niet in slaap brengen? Dat kon. De dokter zei: ‘welterusten, slaap lekker’. En toen ik wakker werd was het klaar.
Voor de operatie waarschuwde dr. Zöphel me: de revalidatie zal langer duren dan u lief is. Daarin heeft hij inderdaad gelijk gekregen. Ik heb drie maanden lang tig keer per dag oefeningen gedaan. Maar nu, 3,5 maand later, ben ik dik tevreden met het resultaat. Mijn vinger blijft nog iets hangen en er zit nog wat vocht in de hand, maar ik kan er alles weer mee. De fijne motoriek blijft nog iets achter, ik schrijf bijvoorbeeld niet zo netjes meer. Maar de pijn is ook verdwenen, of ik moet een rare beweging maken. Het heeft nu alleen nog even tijd nodig, pas na een jaar kun je het eindresultaat zien. Maar voor mij is het eindpunt nu al behaald.”
De duim is het meest gebruikte onderdeel van de hand. Duimbasis artrose (ook wel duimbasisslijtage genoemd) is daarom de meest voorkomende vorm van slijtage aan een gewricht in de hand. Als u pijn krijgt door slijtage, merkt u dat vaak bij iedere beweging. Bijvoorbeeld bij het openen van potten of…
Het belangrijkste voor mij is het inleven van de arts in de klachten van de patiënten en in het vinden van een geschikte behandeling.
