Ik zie, ik zie wat jij niet ziet

Een ongeluk zit soms in een klein hoekje. Zo sta je je in de sportschool uit te sloven met gewichten, zo verlies je je evenwicht. Bij een val kunnen de banden en gewrichtskapsel in je pols beschadigen - letsel wat vaak over het hoofd wordt gezien. Dr. Sebastiaan Souer heeft daarom een dringend advies aan patiënten… Tekst: Dr. Sebastiaan Souer

Je bent volkomen gezond, je kunt alles doen. Tot je valt tijdens het gewichtheffen en ongelukkig op je pols terecht komt. Wat nu? Naar de spoedeisende hulp ermee. Hand- en polstrauma overvalt je. In de acute fase is alles pijnlijk en dat maakt het stellen van een diagnose moeilijk. Op een röntgenfoto is wel te zien of er botbreuken zijn, maar verder blijft veel onduidelijk. En zo wordt er - heel begrijpelijk - vaak letsel over het hoofd gezien…

Een belangrijk moment om een diagnose goed te kunnen stellen, is dan ook niet dat allereerste moment in het ziekenhuis. Het is vaak het tweede contact met de arts, een paar dagen of een week later. Wanneer het gips eraf gaat en de eerste paniek, pijn en zwelling verminderd zijn, dán moet je gezien worden door iemand met verstand van zaken. Een deskundige arts die niet alleen de röntgenfoto’s beoordeelt, maar ook ligamentair letsel (letsel aan polsbanden, kapsel of meniscus) uitsluit. Dit letsel zie je niet op een foto, daarvoor moet je goed lichamelijk onderzoek doen en verstand hebben van de complexe anatomie van hand en pols. En die heeft helaas niet iedereen.

Twee diagnoses die vaak gemist worden zijn TFCC letsel en SL letsel. Beide letsels zijn in de acute fase bijna niet te zien op een röntgenfoto. Helaas blijven deze letsels daardoor regelmatig onbehandeld. Patiënten krijgen het advies gewoon te blijven bewegen, maar merken dat ze pijnklachten blijven houden.

Vaak duurt het een hele tijd voordat mensen met deze pijnklachten uiteindelijk bij een specialist op hand- en polsgebied komen. Ontzettend jammer. Hoe sneller je met een behandeling kunt starten, hoe groter de kans op succesvolle genezing. Als je na lange tijd te horen krijgt dat er toch sprake is geweest van een bandletsel is dat erg vervelend. Niet alleen moet je waarschijnlijk een operatie ondergaan, daarna volgt nog een intensieve revalidatie die maanden kan duren. Dat heeft een enorme impact op je dagelijks leven.

Voor elk polsletsel geldt: een primaire behandeling is altijd beter dan een secundaire. Het liefst zou ik alle patiënten dan ook binnen twee weken na het ongeval zien. Dan kunnen we nog relatief eenvoudig iets doen en is de kans op een goed herstel groter. Mocht je dus binnenkort gaan gewichtheffen…

Herken jij je in de symptomen/klachten omschreven in dit artikel, of heb je last van je hand of pols? Maak dan gerust een afspraak bij een van onze handchirurgen. Wij helpen je graag verder.

Meer informatie over deze specialist

Dr. Sebastiaan Souer

Ik ben ervan overtuigd dat ik mijn patiënten in deze efficiënte setting optimaal kan behandelen.

Lees verder