PT artrose (ook wel pisotriquetrale arthrose genoemd) is een van de wat zeldzamere oorzaken van pijn aan de ulnaire zijde (pinkzijde) van de pols. De pijn is houdingsafhankelijk en neemt toe na belasting.
Artrose in de pols
Dhr. Van Dongen (73): “Ik had zware artrose in mijn linkerpols. Artrose geeft veel pijnklachten, ik kon geen bord meer boven uit de kast pakken. Via een kennis kwam ik in contact met Xpert Clinics in Breda. Op de röntgenfoto’s zag dr. Jeroen Smit duidelijk afwijkingen. Hij stelde voor om niet direct te opereren, maar om te proberen of er met fysiotherapie en ergotherapie nog winst te behalen viel. Dat is helaas niet gelukt. Bij de MRI-scan die toen werd gemaakt bleek dat de artrose zo heftig was dat er botjes verwijderd moesten worden.
Duidelijke uitleg
Dr. Smit had me van tevoren gewaarschuwd: na de operatie (proximale rij carpectomie) zou een behoorlijk lange revalidatie volgen. ‘Reken op een jaar tot anderhalf jaar,’ zei hij. Ik was dus goed voorbereid en de uitleg die hij gaf was heel duidelijk. Eind augustus ben ik geopereerd in Rotterdam. De ingreep is vrij vlot verlopen. Dr. Smit was heel open tijdens de operatie over wat hij ging doen. Ik had het best willen zien maar dat mocht helaas niet. Er was wel iemand die foto’s kon maken, dat vond ik goed als ik ze zelf ook mocht hebben. Dat zijn ze keurig nagekomen. Binnen afzienbare tijd zat ik weer in de auto naar huis.
Medicijnen tegen de pijn
De dag na de operatie bleef mijn arm vrij lang doof, dat was wel vervelend. Je moet zo oppassen dat die arm niet valt want je hebt er geen controle over. Ik had medicijnen gekregen tegen pijn en daar ben ik meteen mee begonnen. Toen de verdoving was uitgewerkt, werd het toch een pijnlijke zaak. Gelukkig was het de medicijnen redelijk te onderdrukken. Al met al was ik er niet ontevreden over.
Een paar dagen na de operatie ben ik weer naar Breda gegaan voor fysiotherapie en ergotherapie. De hechtingen zijn eruit gehaald en toen mocht ik wat vingerbewegingen gaan maken. Ik kreeg ook een brace aangemeten, want je moet de eerste tijd heel voorzichtig zijn.
Wonderbaarlijk vlot
Vrij snel daarna ben ik via de fysio- en ergotherapeut oefeningen gaan doen en die zijn we steeds verder gaan opbouwen. Dat ging wonderbaarlijk vlot. Na verloop van tijd mocht ik ook krachtoefeningen gaan doen. Ik heb me daar heel goed aan gehouden, want ik wilde niets liever dan zo snel mogelijk mijn pols weer kunnen gebruiken. Ik doe de oefeningen nu bijna dagelijks en ik heb ook wat hulpmiddelen aangeschaft om mee te kunnen oefenen. Ik ben vrij hard voor mezelf; soms ga ik te ver met oefenen en dat wordt meteen afgestraft. Ik weet dat ik die pols nooit meer 100% zal kunnen gebruiken maar ik ben inmiddels 73 jaar en krijg sowieso wel wat beperkingen. Maar we zijn nu goed een half jaar verder en het is gewoon fantastisch zoals het geneest. Simpele dingen die ik vroeger niet meer kon, lukken nu weer wel.
Open en eerlijk
Ik ben al in heel wat ziekenhuizen geweest en de artsen daar zijn vaak erg kortaf. Bij Xpert Clinics is iedereen juist heel erg open. Je kunt al je vragen stellen en daar krijg je ook eerlijk antwoord op. Dat vind ik belangrijk. Alle medewerkers, ook de fysiotherapeut en de ergotherapeut, zijn aardig en nemen de tijd. Ik wil ze niet te veel veren in hun achterste steken, maar zoiets heb ik in een regulier ziekenhuis nog nooit meegemaakt.