"In de zomer van dit jaar deed ik mee aan een skeelerwedstrijd – maar die finish bleek minder fortuinlijk…"
Michel Mulder: “Vlak na de finish stonden vier fotografen die niet op tijd aan de kant gingen. Ik ben er vol tegenaan gebotst, met een snelheid van zo’n 50 kilometer per uur niet echt een ideale situatie. Ik had nog nooit een breuk gehad, maar wist direct dat het niet goed zat. In had zo’n pijn dat ik per ambulance naar het ziekenhuis in Arnhem ben gebracht. Daar werd een foto gemaakt en bleek dat mijn pols inderdaad gebroken was. Met ‘Chinese vingers’ is de breuk toen rechtgezet. Ik kreeg bamboeklemmetjes om mijn wijsvinger en duim en een beugel onder mijn oksels die steeds harder werd aangetrokken. Ik zat toen al onder de morfine, maar ik heb weleens leukere tien minuten gehad…”
Na het rechtzetten werd Michels pols in het gips gezet. De dokter die hem behandelde zei: “Als het mijn pols was weet ik niet of ik me zou laten opereren.” Dus ging Michel naar huis.
Eenmaal thuis gingen er belletjes over en weer naar verschillende sportartsen. De arts van de schaatsbond adviseerde een bezoek aan Xpert Clinics Hand- en polszorg in Hilversum. Michel: “Dr. Moojen heeft mijn MRI bekeken en zei: ‘Als je tachtig was zou ik je niet meer opereren.’ Maar ik was jong, topsporter en had bovendien een WK binnen vier weken. Ik wilde zo snel mogelijk weer kunnen rijden. Dus besloten we te opereren. In eerste instantie kreeg ik een plexus verdoving maar ik bleef gevoel houden in mijn arm. Toen is besloten om toch voor een algehele narcose te gaan. De ingreep bleek een stuk heftiger dan verwacht. Voor de operatie dacht dr. Moojen dat de breuk met twee schroeven en een plaatje te repareren was, maar toen hij mijn pols eenmaal open had bleken er tientallen breuken te zijn. ‘Het leek wel een grindbak,’ zei hij na afloop. Uiteindelijk zijn er acht schroeven en een plaatje geplaatst om alles weer op zijn plek te krijgen.”
Na de ingreep heeft Michel twee weken helemaal stil gezeten; hij kon niet veel door de zware pijnstillers. Maar daarna is hij er met de ergotherapeut vol tegenaan gegaan: “Ik had immers een deadline: tijdens het WK wil ik er staan. Dus was ik extra gemotiveerd om de oefeningen te doen. Als ik iets vijf keer per dag moest doen, deed ik dat natuurlijk tien keer. Alles om zo snel mogelijk fit worden.”
Uiteindelijk bleek al dat oefenen effect te hebben: Michel herstelde wonderbaarlijk snel en kon uiteindelijk bij het WK skeeleren in Oostende aan de start verschijnen. “Die wedstrijd heb ik met een spalk gereden. Ik was me er wel heel bewust van dat ik kwetsbaar was; als ik zou vallen moest ik zorgen om vooral niet op die pols terecht te komen. Maar het ging goed. Ik ging er zonder verwachtingen in want pas twee dagen van tevoren kon ik weer volle bak trainen. Vorig jaar werd ik wereldkampioen op de 500 meter, dit jaar finishte ik – ondanks alles – toch nog als vierde.”
Alle dagelijkse dingen kan Michel inmiddels weer doen, maar krachttraining blijkt nog lastig. “Wat wil je: met een pols die zo aan gruzelementen lag moet je niet verwachten dat je meteen weer honderd kilo kunt drukken. Maar verder gaat het prima, ik heb weer bijna dezelfde bewegingsuitslagen als vroeger. Volgende de ergotherapeut zijn mijn polsen zo flexibel als die van een meisje van 16!”
De pols wordt gevormd door de uiteinden van het spaakbeen (distale radius) en de ellepijp (ulna), samen met de handwortelbeentjes. Bij een gebroken pols gaat het in driekwart van de gevallen om een breuk (fractuur) van het spaakbeen en/of de ellepijp. Als vuistregel geldt dat hoe groter de…
De hand- en polsgerelateerde problematiek is groot en zal in de toekomst toenemen. De meeste klachten die wij nu in de kliniek zien worden veroorzaakt door het werk.
