Mevr. Slieker: “Een jaar of vier geleden hebben we een Boerboel (Zuid-Afrikaanse mastiff) geadopteerd. Deze hond was zwaar mishandeld en wij voelden ons geroepen om te kijken of we hem een beter thuis konden geven. Hij was ver heen, bij het minste of geringste schoot hij in paniek en hapte. En op een dag zat mijn pols ertussen. Hij beet niet door, want als een hond van 85 kilo dat doet ligt je arm eraf. Ik had ook geen bijtwond, maar wel veel pijn. Ibuprofen hielp niet dus ben ik ’s nachts naar de eerst hulp gereden. Ik kreeg een infuus om de pijn eronder te krijgen en er werden foto’s gemaakt. Maar daarop was niks te zien. Ik moest dus pijnstillers blijven slikken, rust houden en me elke week melden bij de handspecialist. Ondanks dat ik veel pijn had, bleef hij zeggen: er is niks aan de hand, gewoon goed bewegen en de pijn eronder houden met medicijnen. Zo gezegd, zo gedaan.

Maar een paar weken later ontstond er een gat aan de zijkant van mijn pols en er zat een harde bult bij het midden van de aanzet van mijn hand. Mijn pols en hand waren ook dikker dan normaal en ik had heel veel pijn, maar niemand nam het serieus. Ik had sterk het gevoel: dit klopt niet. Die pols ziet er zo raar uit, ik vertrouw dit niet.

Ik ben toen weer naar de huisarts gegaan en heb nieuwe foto’s gevraagd. Die zijn op de poli gemaakt – en toen was er opeens paniek in de tent. Het bleek compleet fout te zijn met mijn pols: de botten stonden er naast, er waren vermoedelijk bandjes gescheurd en de TFCC (de meniscus van de pols) was niet te vinden. Ik moest onmiddellijk geopereerd worden. Maar een half uur later werd die operatie weer afgeblazen en werd besloten om mijn pols te zetten. Dat was heel pijnlijk en mislukte tot twee keer toe. Dus toch maar een operatie ingepland, maar dan moest ik wel eerst op de wachtlijst voor een scan. Kortom: het was chaos in het ziekenhuis.

Mijn man en ik reden naar huis en ik zei tegen hem: ik heb hier totaal geen vertrouwen meer in, ik wil nu naar een echte specialist. In heb toen gebeld naar Xpert Clinics Hand- en polszorg in Velp en mijn verhaal uitgelegd. Al na een paar dagen kon ik terecht bij drs. Reinier Feitz. Die bekeek mijn pols en zei: jij gaat hier geen weken meer mee rondlopen. Hij heeft toen geregeld dat ik heel snel geopereerd kon worden. Tijdens de operatie bleek dat de ellepijp uit de kom was en boven het spaakbeen stond, de banden waren kapot, de TFCC verbrijzeld, de zenuwen aangetast, en bovendien was er slijtage door verkeerde bewegingen en had ik verklevingen door interne bloedingen. In zijn verslag schreef drs. Feitz dat mijn pols een complete ravage was. Hij heeft de TFCC weer aan elkaar genaaid, de banden hersteld en met ankertjes aan de botten vastgezet en aan de zenuwen lopen plukken om de verklevingen weg te halen. Ik heb na de ingreep veel pijn gehad, maar het was nodig om de ravage te hertellen.

Volgens Reinier Feitz en Yara van Kooij, de handtherapeute, mocht ik blij zijn als ik 60 tot 70% van de beweeglijkheid en kracht terug zou krijgen. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en ik kan weer alles met die pols. Zelfs push-ups op platte handen! De aanzet was weliswaar die hondenbeet, maar het compleet verwaarlozen van het letsel heeft al die ellende veroorzaakt. Dat neem ik het ziekenhuis dan ook zeer kwalijk. En Reinier Feitz, dat is mijn held!”

Meer informatie over deze aandoening

TFCC

TFCC is de afkorting van Triangulare Fibrocartilage Complex, een soort meniscus van de pols. Het TFCC verbindt de ellepijp met het spaakbeen en de pols.

Lees verder