“Niets aan te doen,” zei de huisarts. Maar dr. Moojen had wél een oplossing."
Mevrouw Ter Haar (62): “Al een jaar of vijf had ik last van de wijsvinger van mijn rechterhand. Hij deed pijn en ik kon hem ook slecht buigen. Na een bezoek aan de huisarts is er een foto gemaakt. ‘Slijtage’ was de diagnose. En daar was volgens de huisarts niets aan te doen.
Ik bleef er maar mee lopen en de pijn werd zeker niet minder. Toen zag ik op een dag een berichtje op Facebook voorbij komen van iemand die veel baat had gehad bij een behandeling bij Xpert Clinics Hand- en polszorg. Ik heb de website opgezocht en zag daar een foto van een mevrouw die een doek uitwringt zonder haar vinger te buigen. Ik dacht: dat is precies wat ik zelf ook doe. Daar moet ik naartoe!
Ik heb gebeld en kon heel snel terecht. Ik had wel een verwijsbrief van de huisarts nodig. Die had zo zijn twijfels en zei: “Zou u niet beter naar een reumatoloog gaan? Waarom wilt u naar die kliniek?” Maar ik had er gewoon een goed gevoel bij.
Het consult was een verademing, ik stond na een kwartier weer buiten en wist toen precies wat ik had: een triggerfinger met slijtage in het gewricht. Dr. Moojen heeft me een injectie gegeven en zes weken later moest ik terugkomen. Toen bleek dat de injectie niet geholpen had, stelde hij voor om er een nieuw gewrichtje in te zetten. Ik had er vertrouwen in en besloot voor die operatie te gaan.
Ik zag er best wel tegenop. Zo erg zelfs, dat ik nog heb overwogen om af te bellen. Maar mijn man heeft me overtuigd dat ik toch moest gaan. Wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb: het is super gegaan!
In januari ben ik geopereerd. De anesthesist zou mijn arm verdoven en zei dat ik ook een roesje kon krijgen als ik dat wilde. Dat was fijn, want ik was best wel zenuwachtig. Uiteindelijk heb ik van de operatie weinig gemerkt, ik weet niet eens meer dat ze mijn arm verdoofd hebben. Het is ontzettend meegevallen.
De eerste week na de ingreep had ik wel een pijnlijke hand. Maar nu gaat het super. Het litteken zie je bijna niet. De handtherapie ging ook heel goed. In totaal heb ik 12 weken therapie gehad, eerst twee keer per week en daarna een keer. Voor die tijd kon ik mijn vinger maar 35 graden buigen, nu bijna 72 graden! Ik heb de beweging dus bijna volledig terug. En ik heb ook helemaal geen pijn meer. Ik kan alles weer doen, zelfs haken en handwerken. En dat is toch heel veel waard!
Het hele traject is me echt 100% meegevallen, ik kan het iedereen aanraden. Ondanks dat de huisarts zei dat er niks aan gedaan kon worden, bleek er dus tóch een hele goede oplossing te zijn.”
De Triggerfinger, ook wel tenosynovitis stenosans of hokkende vinger genoemd, is een aandoening die veel voorkomt. U heeft een Triggerfinger als de vinger of duim zich moeilijker laat buigen en dan met een schok(je) recht komt.
De hand- en polsgerelateerde problematiek is groot en zal in de toekomst toenemen. De meeste klachten die wij nu in de kliniek zien worden veroorzaakt door het werk.
