Een op maat gemaakte behandeling waarbij vooraf goed de verschillende opties worden besproken inclusief de voor- en nadelen, dat is essentieel!
Het hielp wel een beetje, maar over ging het niet
Mevrouw Veldman: “Tweeënhalf jaar geleden kreeg ik last van een heel vermoeide hand. Het was een vreemd gevoel: mijn hand was gezwollen, ik had er geen energie meer in. Toen het na zeven weken nog niet over was, dacht ik: dit klopt niet. Ik ben naar de huisarts gegaan en werd doorverwezen naar het ziekenhuis. De arts dacht in eerste instantie aan een carpaal tunnel syndroom. Ik heb daar twee testjes voor gehad maar dat was het niet. Ik kreeg 2 keer een cortisoninjectie. Dat hielp zes weken maar daarna kwamen de klachten weer terug. Daarna dacht hij dat het een triggerfinger was. Ik ben geopereerd en heb een hele tijd therapie gehad. Knijpen in balletjes, oefeningen, theraputty: het hielp wel een beetje, maar over ging het niet. Mijn hand was dik en rood, ik kon geen ringen om en ik had pijn die uitstraalde tot in mijn schouder.
Ik zit op het juiste adres
Uiteindelijk ben ik weer teruggegaan naar de huisarts. Die stelde voor om me door te sturen naar Xpert Clinics Hand- en polszorg. Ik kende die kliniek niet maar hij bleek gewoon in de buurt te zitten. Zo kwam ik bij dr. Jeroen Smit terecht. Heel anders allemaal, ik had gelijk iets van: ik zit op het juiste adres. Hij wist niet direct wat het was, maar liet een echo maken. Ik dacht: waarom is dat niet eerder gebeurd? Ik bleek een ontsteking te hebben die mijn pezen irriteerde. Achteraf bleek dat ik al die tijd de verkeerde therapie had gehad. Ik mocht er helemaal geen kracht op zetten. Mijn hand was stijf en die moest juist weer soepel worden. Van de handtherapeut kreeg ik dus andere oefeningen. Daarnaast heb ik ook een aantal injecties gehad om de ontsteking te remmen.
Het is zoveel beter dan het eerst was
Op dit moment zijn de klachten voor 85% verdwenen. Het gaat echt veel beter, al heb ik mijn oude hand nog niet helemaal terug. Ik doe nog steeds wel een paar oefeningen per dag, dan gaat het beter. Maar ik kan weer bijna alles doen: autorijden, mijn pyjama aantrekken, een telefoon vasthouden of huishoudelijk werk. Alleen een pot opendraaien is nog lastig. Maar het is zoveel beter dan het eerst was. Ik hoop van harte dat het zo blijft.”