"Na een val van een trap had ik 33 jaar lang last van mijn pols. Na een dubbele ingreep van dr. Moojen ben ik nu eindelijk pijnvrij"
Dhr. Meeuwsen (64): ”In 1981 ben ik tijdens het schilderen van mijn woning met de trap achterover gevallen. Ik kwam op beide polsen terecht. In het ziekenhuis bleek dat mijn linkerpols verbrijzeld was. Ze hebben geprobeerd de pols te behandelen en later is hij nog eens opnieuw gezet, maar zonder resultaat. Ik heb er lang mee gesukkeld en kreeg er steeds meer last van. In 1983 ben ik naar een ziekenhuis in Rotterdam gegaan. Daar zijn wat botsplinters verwijderd, kreeg ik drie maanden gips en daarna een elastische polsband om mijn pols te corrigeren. De conclusie na dat traject was dat herstel onmogelijk was. Ik kreeg het advies om alles vast te laten zetten of om te kijken hoe lang het goed zou gaan met een brace. Ik koos voor het laatste, want vastzetten kan altijd nog.
Drie jaar geleden was de pijn dusdanig dat het niet meer ging. Inmiddels was ik al jaren beperkt in mijn mogelijkheden; fietsen ging slecht, autorijden werd moeilijker. Ik moest ook van werk veranderen. Ik was machinist op een kraan en de joystickbediening ging niet meer. Uiteindelijk ben ik in Vlissingen bij een arts gekomen. Hij heeft foto’s gemaakt maar zag er geen brood in om mijn pols te herstellen. Het enige wat hij kon doen was een spuit geven tegen de pijn. Dat gaf dan tijdelijk wat verlichting.
Op advies van een fysiotherapeut heb ik toen contact opgenomen met een hand- en polscentrum in Goes. Een Belgische arts daar constateerde dat mijn pols ernstig beschadigd was en aangedaan door artrose. Hij stelde voor om vanuit mijn bil wat kraakbeen weg te halen en in de pols te laten aangroeien om te laten herstellen. Het zou een zeer langdurig traject worden en de uitkomst was onzeker. Ik ging naar huis: daar begin ik niet aan.
Bij een volgend contact met het hand- en polscentrum werd er een arts uit Goes bij gehaald. Hij heeft de foto’s langdurig bekeken maar ook hij durfde het niet aan. Maar hij wilde het wel verder overleggen met collega’s. Dat was in november 2013.
Nu gaan wij ’s winters altijd naar de Algarve en we waren net aangekomen toen ik een telefoontje kreeg uit Hilversum: dr. Moojen was ingeseind door de arts in Goes en hij wilde me zien. Half maart, toen we weer in Nederland waren, ging ik bij hem langs. Hij keek naar mijn pols en de foto’s zei: “Dat is interessant. Gaat u maar zitten, dit gaan we oplossen.” Ik kon wel huilen van blijdschap! Hij gaf me bedenktijd voor de operatie, maar dat hoefde ik niet. Dit wilde ik gelijk doen!
Binnen veertien dagen ben ik geholpen. Dr. Moojen heeft botjes weggehaald en de stand van mijn hand gecorrigeerd. Het was een dubbele operatie, eigenlijk twee ingrepen tegelijk. De fysiotherapeut zei later: dit is toch wel uniek, dit hebben we nog nooit gezien.
De eerste dagen na de operatie waren knap pijnlijk, maar ik kreeg goede medicijnen. We zijn nu een half jaar verder en op dit moment doe ik weer alles! Kracht en beweging zijn nog wat beperkt, doordat de spieren zolang niet gewerkt hebben. Maar ik fiets weer, ik tuinier, ik spit, ik frees, ik sjouw, ik rij auto. Ik heb nooit meer een brace nodig, nooit meer pijn. Ik word weer emotioneel als ik eraan terugdenk dat ik 30 jaar lang met pijn rond heb gelopen…
De verwachting is dat het nog beter wordt, maar als het zo blijft is het prima. Het is niet perfect, maar dat is niet van belang. Ik kan alles weer doen. Vorig jaar in Portugal dacht ik: dit zou wel eens de laatste keer kunnen zijn. Maar deze winter gaan we weer!”
Wanneer u iets gebroken heeft merkt u dat aan zwelling, pijn, een vreemde vorm van (een van) uw vingers, het niet kunnen bewegen van uw vinger, een verkorte vinger, een ingedrukte knokkel of vingers die over elkaar schuiven wanneer u een grijpbeweging maakt.
PT artrose (ook wel pisotriquetrale arthrose genoemd) is een van de wat zeldzamere oorzaken van pijn aan de ulnaire zijde (pinkzijde) van de pols. De pijn is houdingsafhankelijk en neemt toe na belasting.
De hand- en polsgerelateerde problematiek is groot en zal in de toekomst toenemen. De meeste klachten die wij nu in de kliniek zien worden veroorzaakt door het werk.
