Marga: ”Veertig jaar geleden heb ik een ongeluk gehad. Daarbij heb ik een open botbreuk opgelopen en mijn pols was verbrijzeld. Ik ben direct geopereerd waarbij de botsplinters verwijderd zijn. Helaas zijn na verloop van tijd het spaakbeen en de ellepijp met elkaar vergroeid. Dat gaf op den duur zoveel pijnklachten dat ik in 1998 opnieuw geopereerd ben. De ulnakop is toen verwijderd.

Vanaf die tijd moesten de spieren veel overnemen en dat gaf steeds meer klachten. Met behulp van fysiotherapie werd geprobeerd om de pijn te verlichten, maar zonder veel resultaat. Op een gegeven moment had ik pijn in mijn pols, in mijn elleboog, in mijn schouder en in mijn nek, puur omdat ik mijn arm op een vreemde manier gebruikte. Ik ben toen teruggegaan naar het ziekenhuis met de vraag of ik niet een nieuwe pols kon krijgen - er bestaan immers ook kunstheupen en kunstknieën? Maar er werd mij gezegd dat er voor de pols geen protheses bestaan. Ik moest maar een aspirientje nemen tegen de pijn en ermee leren leven.

Nu heb ik vroeger fanatiek aan topsport gedaan, ik heb gewaterpolood. Van de sportarts van de zwembond kreeg ik het advies om eens contact op te nemen met Xpert Clinics Hand- en polszorg. Dus dat heb ik gedaan. Na het eerste consult zei drs. Feitz: als er iemand in aanmerking komt voor een ulnakopprothese, dan bent u dat wel. Dus zo’n prothese bestond wel!

Vorig jaar september heb ik een nieuwe ulnakop gekregen. De operatie verliep prima, maar daarna ben ik te fanatiek aan het trainen gegaan. Dat krijg je met een topsport-verleden, ik dacht: hup, ertegenaan. Het zit in de aard van het beestje. Maar telkens als ik 1 stap vooruit ging, moest ik er 3 achteruit. Op advies van de handtherapeut heb ik toen meer rust genomen en me braaf aan het programma gehouden. En toen ging het beter. Drs. Feitz zei dat je pas na een jaar kunt zeggen of het goed gelukt is. En dat klopt precies.

We zijn nu een jaar verder en ik ben heel tevreden. Ik heb nauwelijks nog pijn, niet in mijn nek en ook niet in mijn elleboog. Alleen mijn pols voel ik af en toe nog. Van die pijn afkomen was mijn belangrijkste doel – maar ik heb nu ook meer kracht en ook de beweeglijkheid is veel beter. Dat is mooi meegenomen. Het wordt nooit meer helemaal goed, maar ik ben heel tevreden met wat ik nu kan. Ook drs. Feitz was positief verrast door hoeveel kracht ik terug had.

Het is toch vreemd dat zelfs een orthopeed niet weet dat dit mogelijk is? Het is een geluk dat ik via die sportarts van Xpert Clinics Hand- en polszorg hoorde. Ik ben nu van de pijn af en daar ben ik heel blij mee!”