Wanneer u iets gebroken heeft merkt u dat aan zwelling, pijn, een vreemde vorm van (een van) uw vingers, het niet kunnen bewegen van uw vinger, een verkorte vinger, een ingedrukte knokkel of vingers die over elkaar schuiven wanneer u een grijpbeweging maakt.
Ik voelde gelijk dat er iets mis was met mijn hand
Kika van Es, oranje-international: “Afgelopen zomer speelden we met het Nederlands dameselftal een uitzwaaiwedstrijd, drie dagen voordat we naar Frankrijk zouden vertrekken voor het WK. Tijdens die wedstrijd kwam ik in de vijfde minuut hard ten val. Ik voelde gelijk dat er iets mis was met mijn hand. In het ziekenhuis werden foto’s gemaakt en daaruit bleek dat er een spiraalbreuk zat in het middenhandsbeentje. Ik moest dus geopereerd worden. In 2015 heb ik het WK ook gemist door een beenbreukblessure, dus ik dacht: nee, niet weer…
Ik ga er alles aan doen om te zorgen dat je kunt spelen
De clubarts heeft meteen contact opgenomen met drs. Reinier Feitz bij Xpert Clinics Hand- en polszorg en de situatie uitgelegd. Feitz zei: “Ik ga er alles aan doen om te zorgen dat je kunt spelen.” En dat heeft hij gedaan. Op maandag ben ik geopereerd, op dinsdag zijn er allerlei spalkjes gemaakt die ik moest dragen en voor de wedstrijden kreeg ik een speciale spalk ter bescherming mee. Dinsdagmiddag ben ik met team op het vliegtuig gestapt. Ik was zó blij dat ik mee kon.
Het is nu nog een kwestie van tijd
Ik heb in totaal drie wedstrijden mee kunnen spelen, dat was fantastisch. Tijdens het WK heb ik niet heel goed voor mijn hand gezorgd - ik was vooral met de wedstrijden bezig. Toen ik terugkwam uit Frankrijk ben ik naar de handtherapeut gegaan en dankzij die behandelingen ziet het er nu goed uit. Het is nog maar drie maanden geleden en ik mag niet klagen als ik zie wat ik alweer kan. Het is nu nog een kwestie van tijd tot het helemaal genezen is.
Dat ik toch naar het WK kon en mee kon spelen, dat was voor mij het mooiste wat ik ooit te horen heb gekregen. De risico’s waren uiteraard voor mezelf, maar door het vertrouwen dat drs. Feitz uitstraalde had ik er ook vertrouwen in. Daar ben ik hem onwijs dankbaar voor, want niet alle artsen durven zoiets aan.”